Jerzy Kossowski – Literat Waleczny [WIDEO]

 

Tym razem prezentujemy sylwetkę Jerzego Kossowskiego, członka zasłużonej  dla krzewienia polskiego patriotyzmu lwowsko-sądeckiej rodziny, pisarza, dramaturga, reżysera teatralnego, który był jednym z dwóch oficerów odznaczonych Krzyżem Walecznych za wyjątkową  odwagę podczas przewrotu niepodległościowego w Tarnowie z 30 na 31 X 1918. Zapraszamy na krótki film, poświęcony tej nietuzinkowej postaci.

 

 

JERZY KOSSOWSKI

Literat, dramaturg, major rezerwy WP

(ur. 18 lipca 1889 r. we Lwowie – zm. 16 czerwca 1969 r. w Rio de Janeiro)

Absolwent I Gimnazjum w Nowym Sączu, studiował prawo i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas I wojny światowej w 20 (galicyjskim) pułku piechoty – na froncie rosyjskim i włoskim. Należał do władz organizacji „Wolność”, jako porucznik czynny podczas antyaustriackiego przewrotu wojskowego z 30/31 października 1918 r. w Tarnowie (uchronił magazyny żywnościowe przed grabieżą). W Wojsku Polskim: 1 pułk strzelców podhalańskich w Nowym Sączu (listopad 1918 r. – maj 1919 r.), następnie Departament Gospodarczy Ministerstwa Spraw Wojskowych (jako kapitan, do końca 1920 r.).

Po przejściu do rezerwy – m.in. rzecznik prasowy stołecznego magistratu, członek zarządów Związku Literatów i Dziennikarzy oraz Artystów i Kompozytorów -ZAIKS, aktor (m.in. w Teatrze Reduta i poznańskim Teatrze Nowym), reżyser, dyrektor teatru w Grodnie. Opublikował m.in. powieści i zbiory nowel: „Zielona kadra”, „Ceglany dom”, „Śmierć w słońcu” i „Ta krew nie plami”, otrzymał Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury. W 1936 r. wyemigrował do Brazylii. Podczas II wojny światowej przedostał się do Europy i służył w 1 dywizji grenadierów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, gdzie awansował na stopień majora. W 1940 r. dostał się do niewoli niemieckiej we Francji, z której udało mu się zbiec. Powrócił do Brazylii, gdzie został attache prasowym przy poselstwie polskim (1941-1945). Pozostał na emigracji. Wykładowca w Szkole Dramatycznej w Rio de Janeiro. Tworzył do końca życia.

Odznaczony m.in. dwukrotnie Krzyżem Walecznych (jako jeden z dwóch oficerów batalionu zapasowego 20 p. p. za działalność w 1918 r. w Tarnowie), Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.

 

Biogram na podstawie: Jerzy Giza „Organizacja WOLNOŚĆ 1918”, Kraków, 2011

 

Tekst i film powstały w ramach projektu edukacyjno-badawczo-filmowego „Pierwsi Niepodlegli”. Jednym z jego partnerów jest redakcja naszego portalu.